In het weekend komen de kranten in dikke stapels mijn huis binnen. We hebben een abonnement op de Gelderlander en de Volkskrant, en elke zaterdag kopen we de zaterdageditie van Trouw en deVlaamse krant De Morgen. Die laatste lees ik zelf zelden of nooit. Ik krijg zo'n pak papier gewoon niet weg en dan moet een mens keuzes maken. En dan toch eigen nieuws eerst, hoewel ik begrijp dat er erg interessante artikelen in staan.
Vandaag las ik in de Letter&Geest bijlage van Trouw een artikel over een Vlaamse psychiater (dat dan weer wel!) die een zeer succesvol boek geschreven heeft over het overspannen tempo van onze samenleving. En dat dat zoveel mensen ziek maakt, alsmaar meer. Hij trekt een duidelijke parallel met de westerse economie, en pleit voor grenzen aan de groei. Hij vergelijkt de huidige samenleving met een patiënt met borderline, we voldoen aan alle 9 diagnostische criteria.
Hij stelt ook een overdreven hang naar geluk vast: alles moet harder, vaker, gevaarlijker, verder weg. Terwijl je geluk te vinden is in de ander, de mensen om je heen. Want dat is volgens hem de werkelijke zin van het leven: de zorg voor de ander. Ons leven heeft geen zin voor onszelf. Het heeft alleen zin in de verhouding tot, in de blik van de ander. Welke zin zou ons leven hebben als er helemaal niemand anders om ons heen is?
Mooi om eens over na te denken. En het is niet eens de maand van de filosofie....
Voor mijn collega's (tenslotte allen lezers): Dirk De Wachter: Borderline Times, het einde van de normaliteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten