Deze week weer begonnen met werken, na een heerlijke actieve vakantie. Veel dingen gezien en gedaan, veel indrukwekkende musea en monumenten van de 1e wereldoorlog gezien. En ook echt een gebied dat de moeite van een bezoek waard is.
En, eenmaal weer aan het werk, val je meteen weer in je routine: veel afspraken, veel dingen die nog af moeten voor de rest van Nederland met vakantie gaat. Dus avondvergaderingen, lange dagen maken en thuis werken,
Zo zal dat voor heel veel mensen zijn, je staat er niet bij stil, comes with the job.
Zo zegt Hetty Kruidhof dat ook altijd, de directeur van de bibliotheek Noord Veluwe. Maar liefst 5 gemeentes, veel avondbijeenkomsten, veel extra werk, lees- en schrijfwerk doen we thuis.
En deze week verloor ze ineens haar man. Begin 50, en ineens dood.
Hoe zal dat voor haar voelen, vraag ik me af. Misschien had ze achteraf zoveel anders willen doen, zo veel andere prioriteiten willen liggen...
Vanochtend ga ik naar de afscheidsdienst. Je kunt in dit soort situaties zo weinig voor elkaar betekenen, als collega-directeuren. Het enige dat kan is laten zien dat je betrokken bent, dat je meeleeft, dat je er voor haar wilt zijn als dat mogelijk is.
En er misschien een les uit leren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten