In het jaarplan van de VOB staat de ontwikkeling van een landelijke bibliotheekpas als één van de speerpunten. Dus: één bibliotheekpas, die er overal hetzelfde uitziet, die overal te gebruiken is en (en dat wordt nog lastig) die overal hetzelfde kost.En die we dan ook gaan gebruiken om mensen die wel gebruik maken van onze diensten, maar geen materialen lenen (en nu dus ook vaak geen lid zijn) toch aan ons te binden. Een soort bonuskaart, zoals de Albert Heyn heeft. Dat kunnen we dan weer gebruiken voor marketingdoeleinden en om cijfers te hebben over wat mensen bij de bibliotheek komen doen en waar men ons belangrijk voor vind.
Volgende week staan voorstellen hiertoe op de agenda van de VOB vergadering en vandaag spraken we er over in de vergadering van het Gelders netwerk.
In eerste instantie dacht ik: Best een goed idee, kunnen we al die klanten die komen kopiëren of krantjes lezen, eindelijk ook eens 'geteld' bij de gemeentes onder de aandacht brengen. Maar of het uitvoerbaar is? Zullen alle bibliotheken wel mee kunnen en mogen gaan? Want tenslotte zijn de abonnementsgelden een van de weinige instrumenten die wij als bibliotheken hebben om onze inkomsten te verhogen, en vaak hebben gemeentes ook nog een mening over de hoogte van het abonnement.
Maar nu ben ik toch wat fundamenteler gaan twijfelen. Want tijdens de vergadering stelde een collega-directeur (ik noem maar even geen namen) dat dit in feite een achterhaald plan is. Het koppelen van bibliotheekgebruik aan bibliotheekpassen is ouderwets. Mensen willen geen bonuskaarten meer, ze willen helemaal niet meer ergens ingeschreven staan om later lastig gevallen te worden met nieuwsbrieven. Ze willen een boek lenen, of een krant lezen en dat is het dan. En dat over de grenzen heen lenen, dat kan, met de chiptechnologie die in de pas zit, allang. En bovendien, dat gebeurt helemaal niet zo heel veel.Het bibliotheekwerk wordt lokaal gemaakt, lokaal gepresteerd en ook lokaal 'afgerekend'. Je bent lokaal in beeld, of je bent het niet. En daar helpt ons, als lokale bibliotheek, die landelijke pas niet bij. Want zouden wij meer klanten krijgen, als we het uiteindelijk voor elkaar zouden krijgen? Zijn er mensen in onze gemeenten die om die reden bij ons lid worden? Nee, het zal ze worst zijn.
Dus dat hele dure proces om landelijk te komen tot die ene kaart, met dat ene tariefsysteem, wordt in feite opgetuigd voor een klant die er geen belang bij ervaart, voor wie het niet hoeft. Het is helemaal vanuit de bibliotheek als organisatie, als bedrijf gedacht, en niet vanuit de klant. En ons kennende, gaat het heel veel tijd, energie en geld kosten voor dit voor elkaar is.En dat geld kunnen we met elkaar wel beter inzetten, toch?
Tja, daar zit wel wat in hoor. Het is inderdaad wel denken en innoveren langs oude lijnen en over platgetrapte paden. Dus ik moet er nog maar eens een nachtje over slapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten