Soms kun je na een werkdag zo moe zijn, terwijl je niet goed weet waarom.
Toen ik vanavond thuis kwam had ik dat weer eens: zo moe, zo moe dat je het liefst meteen naar bed gaat. Terwijl ik toch niet echt slecht geslapen heb vannacht.
En waarvan dan? Want in wezen vul ik elke dag met reizen, praten, en achter de computer zitten (klinkt niet zo heel afwisselend, merk ik nu :-( ).
Ik denk dat sommige dingen meer energie kosten dan andere. Sommige gesprekken zijn moeilijker dan andere, sommige gesprekken zijn ronduit niet leuk. En soms zitten er dingen in mijn hoofd die uitgewerkt moeten worden, waar ik niet aan toe kom, of die ik lastig vind (en dus voor me uit schuif). Voor sommige problemen en situaties is ook niet 1 2 3 een oplossing, terwijl het probleem wel groot is, vaak niet perse voor mij, maar voor iedereen die druk probeert zijn/haar werk te doen. En dan moet je wachten: op reacties van degene die je hebt gemaild, op afspraken die staan gepland om iets te bespreken, op tijd en inspiratie om nu eindelijk die notitie uit te werken.
De tas is weer mee vanavond, morgen werk ik thuis, aan die notities, als het goed is.
Maar nu even niet, straks ga ik naar yoga, maar vast even een voorschot nemen op de nachtrust.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten