Hij komt er aan, de herfst. Je voelt het aan alles.
De ochtendlucht is koel en vochtig, er hangen van die lange spinnendraden tussen de planten, waar je dan met je gezicht door heen loopt. De planten in de tuin verkleuren, hier en daar begint er zelfs al blad te vallen.
Altijd weer vervelend om richting winter te gaan, vind ik. Dan mis ik het werken in de tuin, want er valt weinig te doen in de winter daar. We zitten veel binnen, het is lang donker, vaak naar weer om in te moeten reizen.
Maar, en dat is het mooie van de seizoenen, er komt altijd weer een eind aan.
Ik zou ze daarom niet willen missen.
In een ver verleden ben ik eens in de tropen geweest. Daar waar elke dag om 6 uur 's avonds in ongeveer een half uur tijd de zon ondergaat. Waar je, omdat het nog zo warm is, in het donker buiten zit. Waar het eigenlijk altijd ongeveer hetzelfde weer is. Lekker warm, dat wel, je kunt eigenlijk altijd buiten zijn, maar wel een beetje beschut vanwege de felle zon.
Maar die speciale geur van een bos in de herfst, het vroege voorjaarslicht boven het water, zo anders van kleur, de ongerepte sneeuw op straten en bomen, als je vroeg buiten bent na een nachtelijke sneeuwbui.... Wat zou ik dat missen.
Dus gaan we heerlijk de herfst in, en daarna dapper de winter door. En vanaf januari lengen de dagen al weer!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten