Wat was ik blij met oranje deze week! En dus blij dat ik te pas en te onpas met die kleur kan venten, want het is tenslotte ook de kleur van de bibliotheken. Hoe goed gekozen!
Ik ben, zoals menigeen van mijn generatie denk ik, opgegroeid met het schaatsen. Wij zaten thuis voor de buis met de krant erbij. Daarin stonden grote lege tabellen, waarin mijn oudste broer dan de rondetijden noteerde. Ik kan niet ouder geweest zijn dan 10, maar ik herinner mij dat we met zijn allen voor de zwart-wit tv zaten en Ard Schenk, Kees Verkerk en Jan Bols aanmoedigden. Die door weer en wind met sneeuw in hun ogen de eindstreep haalden. Met van die witte tijdletters....
Ik ben nog steeds fan. Ik kijk alle kampioenschappen, soms terwijl ik ondertussen iets anders doe, maar toch.
En nu is het wel helemaal feest. Al die oranje podia, hoe geweldig is dat. En de enorme blijdschap bij zo'n schaatser als blijkt dat dat podium, die medaille, toch echt behaald is. Zo geweldig en ontroerend.
Maar het allerleukste van de olympische spelen is toch wel dat ik nu ook kijk (en ook kán kijken) naar heel andere sporten: skiën en schieten, snowboarden over verschrikkelijk hobbelige circuits, skiën zoals skateboarders doen, vrouwenschansspringen, bobsleeën en rodelen. Wanneer zien we dat nou?
Heerlijk toch! zo jammer dat ik moet werken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten